-Seni affetmeyeceğim...
-Affedip kendini üstün görmektense zaten beni hiç affetme!
Bir kez daha affedilmedim aman ne kötü!
Çevremde beni affedilecek kadar aciz gören ve kendini affedecek kadar görkemli gören çok insan oldu! Bense hiç kimseyi affetmedim bugüne kadar. N' eme lazım; kendime böyle bir görev edinmedim! Kendi acizliğimi bu şekilde bastırmaktansa pek çoklarından cesur davranıp aczimi kabullendim! Ruhumla yaptığım gizli bir akitti bu. O bana sesini yükseltmeyecek bense ona dokunmayacaktım. Bir ömrü bu şekilde birlikte geçireceğimizi sanarken nihayetinde birbirimizi yitirdik, onsuzum artık...Bir bedenden ibaretim, beyaz bir et parçasıyım, bembeyaz! Çektiğiniz yere gelen, orada duran, durup bakan...Ve itelediğinizde gidebilecek kadar da suskun. Bununla sorunum yok; ne daha fazlasını istiyordum ne de daha azını!
(Yeşil erik oldum sonunda! Isırınca kütürdüyorum, mideyi ekşitiyorum, belli zamanlarda ortaya çıkıp kısa süreli kalıyorum ama yine de can çektiriyorum.)
Boynuma geçirdiğim ilmeklerden biri daha bugün gerildi. Gerginlik istemiyorum daha fazla, keskin uçlu bir bıçak bulup bir süre uğraştıktan sonra koparıp attım gerilmiş ilmeği. Boynum acımıyor ama parmak uçlarımı kesti urgan. Buna değerdi! Parmak uçlarımın ve avuç içlerimin çektiği acıya değerdi. Şimdi bu izleri gizlemek için yapacağım çok kolay bir şey var; eldiven giymek. Dirseklerime kadar uzanan, belki yumuşak-fitilsiz bir kadifeden, siyah bir çift eldiven. Ömrümün sonuna kadar çıkartmayacağım eldivenler. Bundan böyle ellerimi kimsenin, hiç birinizin görmesini istememem normal. Zaten çirkindir benim ellerim.
***
Ellerimi seven tek kişiydi "O"! Ellerin beyaz, küçük ve narin derdi. Bense ona kadife çiçeğim derdim bir zaman önce...
Daha da iyi hatırlıyorum şimdi! Bir krem kutusunu okurken öğrenmiştim böyle bir çiçeğin varlığını. Süslü, pahalı ve güzel kokulu bir el kreminin "ingredients" kısmında yazılı idi. O da öyle güzel kokardı işte, teni kadifeydi. Bu hikayeyi en başından anlatacak olursam 16 yılımı veririm!
Ben iyisi mi bana kalanını söyleyeyim;
1)İlmekli urgan
2)Çirkin ellerime yer eden bu acı
3)El kremi kutusu
4)Kadife çiçeğinin kekremsi kokusu!
-İşte sıraladım, ironik değil mi?-
-Affedip kendini üstün görmektense zaten beni hiç affetme!
Bir kez daha affedilmedim aman ne kötü!
Çevremde beni affedilecek kadar aciz gören ve kendini affedecek kadar görkemli gören çok insan oldu! Bense hiç kimseyi affetmedim bugüne kadar. N' eme lazım; kendime böyle bir görev edinmedim! Kendi acizliğimi bu şekilde bastırmaktansa pek çoklarından cesur davranıp aczimi kabullendim! Ruhumla yaptığım gizli bir akitti bu. O bana sesini yükseltmeyecek bense ona dokunmayacaktım. Bir ömrü bu şekilde birlikte geçireceğimizi sanarken nihayetinde birbirimizi yitirdik, onsuzum artık...Bir bedenden ibaretim, beyaz bir et parçasıyım, bembeyaz! Çektiğiniz yere gelen, orada duran, durup bakan...Ve itelediğinizde gidebilecek kadar da suskun. Bununla sorunum yok; ne daha fazlasını istiyordum ne de daha azını!
(Yeşil erik oldum sonunda! Isırınca kütürdüyorum, mideyi ekşitiyorum, belli zamanlarda ortaya çıkıp kısa süreli kalıyorum ama yine de can çektiriyorum.)
Boynuma geçirdiğim ilmeklerden biri daha bugün gerildi. Gerginlik istemiyorum daha fazla, keskin uçlu bir bıçak bulup bir süre uğraştıktan sonra koparıp attım gerilmiş ilmeği. Boynum acımıyor ama parmak uçlarımı kesti urgan. Buna değerdi! Parmak uçlarımın ve avuç içlerimin çektiği acıya değerdi. Şimdi bu izleri gizlemek için yapacağım çok kolay bir şey var; eldiven giymek. Dirseklerime kadar uzanan, belki yumuşak-fitilsiz bir kadifeden, siyah bir çift eldiven. Ömrümün sonuna kadar çıkartmayacağım eldivenler. Bundan böyle ellerimi kimsenin, hiç birinizin görmesini istememem normal. Zaten çirkindir benim ellerim.
***
Ellerimi seven tek kişiydi "O"! Ellerin beyaz, küçük ve narin derdi. Bense ona kadife çiçeğim derdim bir zaman önce...
Daha da iyi hatırlıyorum şimdi! Bir krem kutusunu okurken öğrenmiştim böyle bir çiçeğin varlığını. Süslü, pahalı ve güzel kokulu bir el kreminin "ingredients" kısmında yazılı idi. O da öyle güzel kokardı işte, teni kadifeydi. Bu hikayeyi en başından anlatacak olursam 16 yılımı veririm!
Ben iyisi mi bana kalanını söyleyeyim;
1)İlmekli urgan
2)Çirkin ellerime yer eden bu acı
3)El kremi kutusu
4)Kadife çiçeğinin kekremsi kokusu!
-İşte sıraladım, ironik değil mi?-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder