"Göz kapağının üzerindeki çizik, kalbindeki çiziğe mi tekabül ediyor?" diye sordu fısıltı ile. Öyle silik bir fısıltıydı ki neredeyse kadın bile duyamayacaktı iki dudak arasında doğup orada ölen titreşimi. Fısıltının tonundan değil; sorunun ürkekliğinden daha çok...
Soruyu duyar duymaz ağlamaya başladı! Beklenmedik bu tepki, soru sahibini fazlasıyla sarsmıştı. Adam, ağzını açtığına açacağına pişman mı olmalı, yoksa ilikleri sızlatabilecek edebiyat yeteneğinden dolayı övünç mü duymalıydı?! Kestiremedi. Bunu da düşünmekten vazgeçti. En iyisi sussundu...
Kadın cevap vermek için kısacık bir zaman dilimi ayırdı kendine, düşündü. Sonunda, "benim kalbim çiziklerle hatta yarıklarla dolu, hepsi birbirinden haşmetli!", "belki de gözümün üzerine denk gelen bu çizik kalbimin çiziklerini bana göstermenin hayatça yoludur." dedi. Söyleyecek sözü şimdilik bitmişti. En iyisi sussundu...
Soruyu duyar duymaz ağlamaya başladı! Beklenmedik bu tepki, soru sahibini fazlasıyla sarsmıştı. Adam, ağzını açtığına açacağına pişman mı olmalı, yoksa ilikleri sızlatabilecek edebiyat yeteneğinden dolayı övünç mü duymalıydı?! Kestiremedi. Bunu da düşünmekten vazgeçti. En iyisi sussundu...
Kadın cevap vermek için kısacık bir zaman dilimi ayırdı kendine, düşündü. Sonunda, "benim kalbim çiziklerle hatta yarıklarla dolu, hepsi birbirinden haşmetli!", "belki de gözümün üzerine denk gelen bu çizik kalbimin çiziklerini bana göstermenin hayatça yoludur." dedi. Söyleyecek sözü şimdilik bitmişti. En iyisi sussundu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder